شیوع ویروس لانگیا در چین؛ چقدر باید نگران باشیم؟ - دانلود باران

به گزارش دانلود باران، در حالی که دو سال از تهدید ناشی از شیوع کووید -19 می گذرد و شیوع آبله میمون نیز مشاهده شده یک ویروس تازه در چشم انداز ویروس ها خودنمایی می کند: لانگیا.

به گزارش دانلود باران، پژوهشگران در حال نظارت و بررسی توسعه ویروس لانگیا، نوع تازه ای از ویروس هنیپا در چین هستند کشوری که ده ها مورد ابتلا به آن گزارش شده است.

این ویروس برای نخستین بار در سال 2018 میلادی در شاندونگ و هنان از استان های شمالی شرقی شناسایی شد، اما تنها هفته گذشته پس از این که چین با افزایش ناگهانی موارد ابتلا به آن روبرو شد، از 35 مورد شناسایی شده به طور رسمی یاد کرد.

بر اساس مطالعه موسسه میکروبیولوژی و اپیدمیولوژی پکن که هفته گذشته منتشر شد موارد ابتلا به ویروس لانگیا پس از اینکه چندین بیمار مبتلا به تب و گزارش سابقه قرار گرفتن در معرض حیوانات در شرق چین از طریق مقام های بهداشتی به عنوان بخشی از پروژه نظارت بر سلامت معاینه شدند، مورد شناسایی قرار گرفتند. پس از شناسایی ویروس لانگیا در یکی از سواب های گلوی بیمار مبتلا پژوهشگران به وجود این ویروس در 35 نفر عمدتا در میان کشاورزان در استان های شاندونگ و هنان پی بردند.

ویروس لانگیا چیست؟

ویروس لانگیا متعلق به خانواده ویروس های کشنده نیپا و هندرا خانواده ویروسی هنیپا است. به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) این خانواده از ویروس ها بسیار خطرناک هستند به طوری که تخمین زده می شود میزان مرگ و میر بر اثر نیپا بین 40 تا 75 درصد باشد که بسیار بیش تر از نرخ مرگ و میر گزارش شده برای کووید -19 است.

تعیین نیست که ویروس لانگیا نا چه میزان می تواند برای انسان خطرناک بشد، زیرا همه بیمارانی که تا به امروز در چین به این ویروس مبتلا شده اند علائم خفیف شبیه آنفولانزا را تجربه کرده اند و هیچ تلفات مرتبطی گزارش نشده است. علائم گزارش شده اغلب خفیف به نظر می رسند تب، خستگی، سرفه، از دست دادن اشتها، درد های عضلانی، حالت تهوع و سردرد اگرچه ما نمی دانیم که بیماران چه مدت ناخوش بودند. نسبت کمتری از عوارض بالقوه جدی تری از جمله ذات الریه و ناهنجاری در عملکرد کبد و کلیه وجود داشتند. با این وجود، شدت این ناهنجاری ها نیاز به بستری شدن در بیمارستان و این که آیا مواردی کشنده بوده گزارش نشده است.

بر اساس نتیجه یک پژوهش اجرا شده در چین که در سال 2008 میلادی منتشر شد ویروس های هنیپا به طور طبیعی از طریق خفاش های میوه خوار (روباه پرنده) و خفاش های کوچک گونه های مختلف نگهداری می شوند، اما در مطالعات دیگری ویروس های هنیپا در خفاش ها، جوندگان و موش پوزه دراز مشاهده شده بودند.

علائم ویروس لانگیا چیست؟

به نظر می رسد شایع ترین علامت ویروس لانگیا تب باشد (که همه بیماران آن را تجربه کرده اند)، اما افراد آلوده به ویروس هم چنین خستگی (54 درصد از بیماران)، از دست دادن اشتها (50 درصد)، درد عضلانی (46)، سرفه (50 درصد)، تهوع (38 درصد) و سردرد و استفراغ (35 درصد) پس از ابتلا به ویروس را گزارش داده اند.

تعدادی از مبتلایان به این بیماری نیز دچار اختلالات سلولی خونی و علائم آسیب کبدی و کلیوی شدند، اما هیچ یک از بیماران مبتلا فوت نکردند.

ویروس لانگیا چگونه انتقال می یابد؟

ویروس لانگیا یک عفونت مشترک بین انسان و حیوان است بدان معنی که ویروس از حیوانات به انسان انتقال می یابد. با این وجود، از آنجایی که هیچ یک از بیماران در چین تماس نزدیکی با یکدیگر نداشتند کارشناسان معتقدند که انتقال ویروس از حیوان به انسان همچنان پراکنده است. پژوهشگران در چین در تلاش هستند تا دریابند دقیقا چه حیواناتی در انتقال ویروس دخیل بوده اند، اما آنان تردید دارند که ممکن است موش پوزه دراز ناقل این ویروس بوده باشد.

موش های پوزه دار مخزن طبیعی ویروس لانگیاست

دانشمندان موسسه میکروبیولوژی و اپیدمیولوژی پکن دریافتند که در میان 25 گونه از حیوانات کوچک وحشی مورد بررسی ژنوم ویروس عمدتا در موش های پوزه دار شناسایی شده و 27 درصد از 262 نمونه مورد بررسی قرار از این حیوان حامل ویروس بوده اند. این موضوع به طور بالقوه می تواند بدان معنی باشد که آن حیوان کوچک ممکن است مخزن طبیعی ویروس لانگیا باشد. در حالی که مسلم است که ویروس از حیوان به انسان منتقل شده پژوهشگران هنوز در مورد امکان انتقال ویروس از انسان به انسان مطمئن نیستند.

به گفته دانشمندان چینی، ردیابی تماس 9 بیمار با 15 عضو نزدیک خانواده نشان داد که هیچ انتقالی از ویروس وجود ندارد. با این وجود، همان پژوهشگران بر این باورند که نمونه مورد تجزیه و تحلیل برای تعیین این که آیا انتقال انسان به انسان امکان پذیر است بسیار کوچک است.

ویروس لانگیا چگونه درمان می شود؟

می توان این پرسش را بیان نمود که دانشمندان چگونه می توانند تشخیص دهند که آیا یک ویروس خاص باعث بیماری می شود یا خیر.

ما به طور سنتی از فرضیه کخ برای تعیین اینکه آیا یک میکروارگانیسم خاص باعث بیماری می شود یا خیر استفاده می کنیم:

باید در افراد مبتلا به این بیماری یافت شود نه در افراد سالم، باید بتواند از افراد مبتلا به این بیماری جدا شود.

در حال حاضر هیچ واکسنی برای ویروس هنیپا برای انسان وجود ندارد اگرچه واکسنی علیه ویروس هندرا برای درمان اسب های مبتلا به آن وجود دارد.

در ادامه به چه چیزی نیاز داریم؟

اطلاعات کمی در مورد این ویروس تازه وجود دارد و موارد گزارش شده در حال حاضر احتمالا نوک کوه یخ هستند.

در مرحله فعلی هیچ نشانه ای وجود ندارد که ویروس از انسان به انسان سرایت کند. برای تعیین این که عفونت تا چه میزان می تواند شدید باشد و چگونه توسعه می یابد و تا چه میزان ممکن است در چین و منطقه گسترده باشد به کار و پژوهش بیش تری نیاز است.

منبع: یورونیوز و کانورسیشن