همگامی مغزی بین انسان و سگ در هنگام نگاه به چشمان یکدیگر - دانلود باران

به گزارش دانلود باران، اگر تا به حال به چشمان بزرگ و مرطوب یک سگ خیره شده اید و حس نزدیکی عمیقی پیدا نموده اید، ممکن است تجربه ای از همگامی مغزی بین شما و سگتان بوده باشد. برای اولین بار، محققان در چین متوجه شده اند که فعالیت های عصبی بین دو گونه مختلف، یعنی انسان و سگ، همگام می شوند. این یافته ها نشان می دهند که ارتباط بین ما و حیوانات خانگی مان در سطحی عمیق و عصبی برقرار می گردد.

مطالعات پیشین نشان داده اند که وقتی انسان ها با یکدیگر صحبت یا همکاری می نمایند، فعالیت مغزی در نواحی کلیدی می تواند هماهنگ گردد. اما این اولین مجموعه از آزمایش ها است که پدیده مشابهی را بین انسان و یک گونه دیگر گزارش می دهد.

محققان فعالیت مغزی انسان ها و سگ ها را با استفاده از الکترودهایی که روی جمجمه قرار می گرفت، مقدار گیری کردند. در این آزمایش ها، 10 بیگل جوان با انسان هایی که قبلاً آن ها را نمی شناختند، طی 5 روز آشنا شدند.

در این آزمایش ها، انسان ها و سگ ها با ارتباطات غیرکلامی مانند نگاه متقابل یا نوازش کردن یکدیگر تعامل داشتند. به عنوان کنترل، آن ها زمانی را نیز بدون تعامل در یک اتاق گذراندند.

محققان دریافتند که همگامی مغزی بین نواحی فرونتال و پریتال مغز در هنگام نگاه متقابل به شدت افزایش می یابد. بعلاوه در زمانی که افراد سگ ها را نوازش می کردند، الگوهای همگام سازی مشابهی مشاهده شد، اما این بار این همگامی در ناحیه پریتال مغز قوی تر بود.

در انسان ها، فعالیت در نواحی فرونتال و پریتال مغز با توجه مشترک مرتبط است. مطالعات پیشین نشان داده اند که وقتی انسان ها سگ های خود را نوازش می نمایند، فعالیت در ناحیه فرونتال مغزشان افزایش می یابد، که نشان دهنده توجه و درگیر شدن احساسی با حیوان است. اما تا به حال معین نشده بود که آیا این فعالیت ها در مغز سگ نیز منعکس می گردد یا خیر.

در مطالعه حاضر، هنگامی که انسان ها از سگ های خود نوازش و به چشمان آن ها نگاه می کردند، همگامی بین دو مغز حتی بیشتر از زمانی بود که تنها یکی از این دو رفتار انجام می شد.

برای معین اینکه کدام مغز رهبری این همگامی عصبی را بر عهده دارد، محققان از الگوریتم های ریاضی خاصی استفاده کردند. داده های به دست آمده نشان داد که مغز انسان ها آغازگر این فعالیت همگام سازی است و این همگامی در طول مدت آزمایش افزایش یافت، که نشان دهنده ایجاد ارتباط عمیق تر بین انسان و سگ است.

بعضی از دانشمندان فرض می نمایند که نقص های شناخت اجتماعی، که در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) دیده می گردد، ناشی از کاهش همگامی مغزی با دیگران است. برای آنالیز این فرضیه، محققان همین آزمایش ها را با سگ هایی که نشانه هایی مشابه با اوتیسم انسانی داشتند، تکرار کردند. در این مورد، همگامی بین مغز انسان و سگ کمتر بود که نشان دهنده کاهش توجه مشترک بود.

تحقیقات پیشین نشان داده اند که LSD می تواند رفتار اجتماعی موش ها را بهبود بخشد، بنابراین محققان یک دوز از این ماده روان گردان را به سگ های مبتلا به نشانه های اوتیسم تجویز کردند. این دارو در نهایت توانست همگامی بین مغز سگ ها و انسان های مرتبط با آن ها را بهبود بخشد.

محققان معتقدند که این مطالعه، هرچند کوچک است، می تواند مدل مفیدی برای مطالعه سازوکارهای عصبی مرتبط با نقص های اجتماعی در اوتیسم فراهم کند.