زنانی که در ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺘﻢ شوهر، ﺧﻮد ﺭﺍ به آتش می کشند - دانلود باران

به گزارش دانلود باران، از شروع تاریخ بشری، انسان ها همیشه به طور گروهی زندگی نموده اند و هر گروه و قوم نیز سنت ها و مراسم خاص خود را داشته اند.

برخی از سنت های قدیمی، بسیار عجیب و وحشیانه بوده اند. البته خوشبختانه، امروزه بسیاری از آن ها از بین رفته اند. در ادامه با مجله اینترنتی دلتا همراه باشید تا تعدادی از باور نکردنی ترین سنت ها و مراسم ها را به شما معرفی کنیم.

ساتی

ﺭﺳﻢ ﺳﺎﺗﯽ، ﯾﮏ ﺁﯾﯿﻦ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻫﻨﺪو ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮ خود ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﮔﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺘﻢ او، ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ به آتش می کشید.

ﺩﺭ ﻫﻨﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻢ، ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺩﯾﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﺸﺎنه ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺯﻥ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﺷﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺎﺗﯽﻫﺎ ﺑﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﺟﺒﺎﺭﻫﺎ، ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭﺍ ﻣﯽﺩﺍﺷﺖ. ﺭﺳﻢ ﺳﺎﺗﯽ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﺎﺩﯼ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺷﺮﺍﻓﯽ ﺭﺍﯾﺞ ﺑﻮﺩ.

گیشا

ﮔیشا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﯿﮕﯽ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ، ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻧﯽ ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻗﺺ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ، ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﺁن ها ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻨﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮊﺍﭘﻨﯽ مانند پایکوبی و موسیقی کلاسیک ﻣﯽشد. امروزه تعداد گیشا های واقعی به شدت کم شده است و سنت های اصیل گیشا ها با سیستم مدرن جایگزین شده اند.

در گذشته، تبدیل شدن به یک گیشا بسیار سخت تر از امروزه بوده است و زنان و دختران باید آموزش های زیاد و سخت گیرانه ای را می گذراندند. کار هایی مانند پایکوبی سنتی، آواز خواندن، موسیقی و موارد دیگر به گیشا ها آموزش داده می شد.

هاراکیری یا سپوکو

یکی دیگر از باور نکردنی ترین سنت ها هاراکیری است که بخش عمده ای از فرهنگ و آداب و رسوم سامورایی ها بوده و به آن بوشیدو نیز گفته می شد. جنگجویان سامورایی برای جلوگیری از افتادن در دست دشمنان و کم رنگ تر شدن شرم شکست، دست به این کار می زدند. ﺩﺭ ﻫﺎﺭﺍﮐﯿﺮﯼ، ﻓﺮﺩ ﻫﺎﺭﺍﮐﯿﺮﯼﮐﻨﻨﺪﻩ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﮑﻢ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﻣﯽبرد ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﭗ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﺩاد.

شخصی که سپوکو را انجام می داد، ابتدا حمام می کرد سپس لباس سفید به تن می کرد و غذای مورد علاقه خود را نیز میل می کرد. سپس در حضور شخصی دیگر هاراکیری را انجام می داد و به این طریق به زندگی خود سرانجام می داد.

مومیایی کردن خود

سوکوشین بوتسو راهبان یا کاهنان بودایی بودند که به روشی، جان خود را می گرفتند که جسد آن ها پس از مرگ به مومیایی تبدیل گردد. این عمل، به طور انحصاری در شمال کشور ژاپن و در منطقه یاماگاتا انجام می شده است.

با توجه به تحقیقاتی که دانشمندان بر روی بدن این مومیایی ها انجام داده اند، تعیین شده است که کاهنان برای انجام چنین کاری، به مدت سه سال، از رژیم غذایی خاصی که فقط شامل برخی از مغز دانه ها می شده، تغذیه می کردند.

پس از گذشت این سه سال، آن ها سه سال دیگر نیز تنها ریشه و برگ درختان به همراه نوعی چای وحشی را مصرف می کردنند. این کار باعث از بین رفتن چربی بدن و جلوگیری از هرگونه پوسیدگی جسم، پس از مرگ می شد.

سپس آن راهب، در یک قبر سنگی قرار می گرفت و به مرور زمان، جان خود را از دست می داد و به این طریق مومیایی می شدند.

ﭘﮋﻭﻫﺶﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺷﻌﻪ ﺍﯾﮑﺲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ است، ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﺪﻥ ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ، ﺳﻨﮓﻫﺎﯾﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ، ﺭﺍﻫﺒﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺁﻥ ها ﺭﺍ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺍﻧﺪ.

پیشنهاد مطالعه: مطلب 8 راه چاره برای براق کردن سکه های سفره هفت سین بخوانید.منبع: پیام دلتا