سوغات 2؛ فیلمی هنرمندانه با بلندپروازی بلاک باسترهای بزرگ - دانلود باران

به گزارش دانلود باران، این پاییز سالن های سینما را دنباله های سینمایی قبضه نموده است. نمونه اش زمانی برای مردن نیست (No Time to Die)، فیلم تازه سری فیلم های جیمز باند، هالووین می کشد (Halloween Kills) از مجموعه فیلم های هالووین، ونوم: بگذارید کارنیج بیاید (Venom: Let There Be Carnage) قسمت دوم ونوم 2018 (Venom) و سایر شخصیت های دنیای مارول. اما سوغات 2 (The Souvenir) جوانا هاگ، که قسمت اول آن سال 2019 اکران شد و قصه فیلمساز جوانی را در گذر از بلوغ و در گیر و دار رابطه ای محکوم به فنا روایت می کرد، از جنس دیگری است. ما با یک دنباله مرسوم روبرو نیستیم؛ با فیلمی طرفیم که معمولا در میان بلاک باسترهای آبکی پولساز گم می گردد، اما کار هاگ در این هیاهو خودنمایی می نماید. با اینکه تماشای قسمت دوم یکی از محصولات مستقل هنری سینمای بریتانیا، لحظاتی احساساتی عجیبی در مخاطب به وجود می آورد، در عین حال، تجربه ای دلپذیر را برایش رقم خواهد زد.

هاگ در ادامه قصه نیمه زندگینامه ای، قدرت مدخلی دوباره را که معمولا دست کم گرفته می گردد، نشان می دهد. او در این فیلم تازه نه تنها داستان جولی (با بازی آنر سوئینتن بیرن) را پیش می برد، بلکه به گذشته شخصیت هم می پردازد. در قسمت اول فیلم، جولی می خواهد فیلم سازی گردد که دغدغه های جدی و واقعی بپردازد، مثل شرایط بغرنج طبقه کارگر بریتانیایی تحت سیاست های دوران نخست وزیری مارگارت تاچر (تاچریسم)، اما بلندپروازی های او زیر سایه رابطه عاشقانه اش با آنتونی پراحساس و مجذوب نماینده (با بازی تام برک) قرار می گیرد؛ کارمند دولتی که در نهایت زندگی اش را اعتیاد به هروئین از او می گیرد. در قسمت دوم، عطش بازیافته جولی برای کشف واقعیت هنر به اینجا می رسد که تصمیم می گیرد فیلمی درباره زندگی خودش بسازد. هاگ در دنباله ای که هم عجیب و غریب است و هم یک جور از نو ساختن خودآگاه، نشان می دهد فرایند خلاقه چطور می تواند خاطرات تلخ را به تفریح فریبنده تبدیل کند.

با اینکه قسمت اول به نظر به زندگی هاگ نزدیک است، قسمت دوم دیگر مرز بین واقعیت و خیال را معین نمی نماید. در واقعیت، هاگ اولین فیلم سینمایی اش، نامربوط (Unrelated) را، با بازی تام هیدلستون، سال 2007 ساخت که یک سال بعد، یعنی وقتی چهل و هفت ساله بود، اکران شد؛ قسمت اول سوغات زمانی اکران شد که او پنجاه و نه ساله بود. قسمت دوم سوغات دنیایی را به تصویر می کشد که هاگ در آن می تواند در جوانی فیلمش را بسازد. فیلم به جولی که دارد کوشش می نماید خودش را به وسیله هنر ابراز کند، اجازه اشتباه کردن می دهد، که این نشان از همدردی هاگ با خود خیالی و خودانتقادی ظریفش دارد.

اگر قسمت اول سوغات را نبینید، سوغات 2 فاقد درون مایه عاطفی خواهد بود. اما در حالی که سوغات به علت آن تصویر بغرنج و ویران نماینده ای که از عشق اول به نمایش می کشد، گریبان مخاطب را می گیرد، سوغات 2 هوشمندانه عکس آن عمل می نماید. قسمت اول بیشتر در آپارتمان کوچک جولی می گذرد، فضای تنگ و خوفناکی که بر تغییر شرایط رابطه جولی با آنتونی از خوشایند به خفقان آور تأکید دارد. اما داستان قسمت دوم با اینکه تنها چند روز بعد از همان جایی که قسمت اول به خاتمه می رسد آغاز می گردد، دائم لوکیشن عوض می نماید و زمان را کمی غیرمحتاطانه تر طی می نماید.

جولی در کوشش است دوباره خودش را وقف فیلم سازی کند و در عین حال، مرگ را هم هضم می نماید. او دیگر آن انسان خام و معصوم قسمت اول نیست؛ سوئینتن بیرن جولی را، که مرگ آنتونی تغییرش داده است، بیشتر سرگردان، کمتر آسیب پذیر و با اینکه هنوز بن مایه و ابزار کافی برای مدیریت خودش ندارد، بیشتر مایل به قدم گذاشتن در دنیا بزرگسالان به نمایش می گذارد. او رابطه ای نه چندان محبت آمیز با مادرش، روزالیند (با بازی تیلدا سوئینتن، مادر واقعی آنر) دارد و جلو استادان دانشگاهش که بابت تصمیم او به ساختن فیلمی درباره رابطه اش با آنتونی ابراز نگرانی می نمایند، می ایستد. مخاطب می داند که جولی گاهی به راستا اشتباه قدم می گذارد، اما این شکست ها در نهایت باعث رشد او می گردد و این بسیار راضی نماینده است.

هاگ ناظر باریک بین رفتار خوب و بد انسان است. او پرتمطراق ترین و مؤدب ترین گفت وگوها (مثلا گفت وگوی بین جولی و مادر خیرخواهش) را با تنش همراه می نماید. فراروایت سوغات 2 پرورش این مهارت را در جولی نشان می دهد که با وجود اینکه هنرمندی پرشور است، هنوز دارد یاد می گیرد که چطور به آدم ها گوش دهد، پذیرای تجربه باشد و تصویر قدرتمندانه ای از آن به نمایش بکشد. وقتی در نهایت پروژه دانشگاهی اش را تمام می نماید و به مخاطب نشان می دهد، بلوغ تازه او آشکار است. هاگ یک اثر سینمایی هنری زیبا و انتزاعی ساخته است، ترکیبی از وسواس های جوانی خودش و تجربه امروزش پشت دوربین. همین تحول است که داستان سوغات را تبدیل به شگفتی منحصربه فردی می نماید؛ یک مطالعه شخصیتی ویژه است با بلندپروازی ای که پروژه های هنری کوچک به ندرت برایش سرمایه گذار پیدا می نمایند: ساخت قسمت دوم.

منبع: theatlantic